ប៉ៃលិន ៖ ព្រះសង្ឃ និងពុទ្ធបរិស័ទមកពីប្រទេសថៃនិងពុទ្ធបរិស័ទចំណុះជើងវត្តជិតឆ្ងាយបាននាំយកទៀនព្រះវស្សា និងបច្ច័យមកវេរប្រគេនដល់ព្រះសង្ឃគង់នៅវត្តនានានៅប្រទេសកម្ពុជាដែលមានវត្តនៅខេត្តប៉ៃលិន–បាត់ដំបង–ខេត្តបន្ទាយមានជ័យ –ពោធិសាត់និងខេត្តសៀមរាប នៅថ្ងៃទី១៧ ខែកក្តដា ឆ្នាំ២០២៤នៅវត្តប៉ាហ៊ីខេត្តប៉ៃលិន ដែលមានការចូលរួមពីលោកជំទាវមហាឧបាសិកាពុទ្ធសាសនូត្ថម្ភ ស៊ុ ហៀង , ពុទ្ធបរិស័ទ មន្ត្រីសង្ឃ យ៉ាងច្រើនកុះករ។
ព្រះសោភ័ណរតនៈវេទី អ៊ា សុផន ព្រះមេគណខេត្ត និងជាព្រះចៅអធិកាវត្តពោធិមារាម(ហៅវត្តប៉ាហ៊ី) បានមានថេរៈដិកាថា ទំនៀមទំលាប់ក្នុងសង្គមខ្មែរព្រះសង្ឃតែងនិមន្ត“ចូលព្រះវស្សា ”ឬ “គង់ចាំព្រះវស្សា ” រយៈពេលបីខែដោយកំណត់ពីថ្ងៃ១រោច ខែអាសាឍ(ក្នុងខែកក្កដា) ដល់ថ្ងៃ១៥កើត
ខែអស្សុជ(ក្នុងខែតុលា)។ ទំនៀមទំលាប់នេះ បានជាប់ជាប្រពៃណីប្រតិបត្តិរៀងរហូតមកហើយទាំងព្រះមហាក្សត្ររហូតដល់រាស្ត្រទូទៅតែងទំនុកបម្រុងគ្រឿងបរិក្ខាបូជាផ្សេងៗចំពោះព្រះសង្ឃដែលគង់ចាំព្រះវស្សា ដើម្បីបានអានិសង្ឃដល់ជាតិមុខ។
ក្នុងបណ្តាគ្រឿងបូជាទាំងនោះគេឃើញមាន “ទៀនវស្សា ” ជាវត្ថុសំខាន់ដែលពុំមានជាបញ្ញត្តិក្នុងគម្ពីរពុទ្ធសាសនា តែខ្មែរប្រតិបត្តិជាទំនៀមដល់សព្វថ្ងៃ។ ព្រះគ្រូមេគណខេត្តបន្តថា ការដុតទៀន ឬប្រទីបសម្រាប់ថ្ងៃចូលព្រះវស្សា គឺជាប្រយោជន៍ដល់ព្រះភិក្ខុសង្ឃដែលចាំបាច់ត្រូវស្វាធ្យាយធម៌ និងធ្វើឧបោសថកម្មនៅវេលាយប់ ក្នុងពេលចូលព្រះវស្សា។ ហើយពន្លឺភ្លើងដែលដុតក្នុងពេលចូលព្រះវស្សានេះ ក៏ស្ថិតក្នុងការពិចារណា ដល់ពន្លឺភ្លើងដែលភ្លឹបភ្លែតៗ ទៅដល់រូបខណ្ឌមនុស្សដែលកើតស្លាប់នោះផងដែរ។
លោកជំទាវ ផនសាន់ កំលាំងឯក ដែលជាតំណាងវត្តធម្មកាយនៅប្រទេសថៃបានផ្តួចផ្តើមដឹកនាំពុទ្ធិបរិស័ទនាំយកទានព្រះវស្សា និងបច្ច័យមួយចំនួនធំ ក្នុងគោលបំណងសំខាន់ គឺដើម្បីពង្រីកអាយុយឺនយូរនៃព្រះពុទ្ធសាសនាក្នុងជំនាន់នេះឱ្យបានច្រើនតាមតែអាចធ្វើទៅបាន រក្សានូវវប្បធម៌ព្រះពុទ្ធសាសនាដ៏ល្អ និងលើកកម្ពស់ទំនាក់ទំនងរវាងកម្ពុជា និងថៃ ព្រមទាំងការឯកភាពគ្នាក្នុងការពង្រីក ការប្រៀនប្រដៅរបស់ព្រះពុទ្ធ ធ្វើអោយជីវិតមនុស្សជាតិកាន់តែប្រសើរឡើង៕
